امیرالمومنین (ع) راهکارهای علمی برای ما دارد

امام علی (ع) یک فرمول ساده و سرراست برای ما (پیروان) در چنین مواردی دارد. در «نهج البلاغه» خطبه کوچکی هست که دقیقا مربوط به همین مورد است. ماجرا از این قرار است که درجنگ صفین، بخشی از جنگ روانی عمر و عاص این بود که سپاه شاه به اهالی کوفه و ازجمله رهبر و پیشوایشان که مولای ما باشد، توهین می کردند.

یک بار امام علی (ع) شنیدند که اصحاب او هم دارند مقابله به مثل می کنند و با سیستم «موشک جواب موشک»،  به طرف مقابل فحش و فضیحت می دهند. امام آنها را نصیحتی کردند که در خطبه 206 نهج البلاغه»ذکرشده است. طبق این خطبه، روش گام به گام برخورد با توهین کنندگان این روش است:

1- «انی اکره ان تکونوا سبابین» من بدم می آید که شما (اصحاب من) از توهین کنندگان باشید. پس قدم اول، توهین ممنوع.

2- «ولکنکم لو و صفتم اعمالهم و ذکرتم حالهم کان اصوب فی القول و ابلغ فی العذر» ولی اگر (بدی) اعمال آنها را شرح بدهید به صواب نزدیکتر است. پس قدم دوم  روشنگری درباره دلایل اشتباه طرف مقابل می باشد.

3- «و قلتم مکان سبکم اباهم: اللهم احقن دماءنا و دماءهم و اصلح ذات بیننا و بینهم و اهدهم من صلالتهم حتی یعرف الحق من جهله و یرعوس عین الغی و العدوان من لهج به» به جای فحش دادن، این دعا را بگویید: خدایا خون ما و خون آنها را حفظ کن! میان ما و آنها آشتی بده! از گمراهی شان به راه راست برسان! تا آن کسی که حق را نمی شناسد، بشناسد و آن که به راه دشمنی می رود، از دشمنی منصرف بشود. مرحوم علامه امینی در ابتدای جلد هشتم «الغدیر» آورده که در طول مطالعاتش در کتاب های منتقدان شیعه با انواع توهین، جعل و افترا مواجه شده ولی او سعی کرده که در برخورد با این موارد طبق توصیه امام علی (ع) عمل کند. او کتابش را با همین دعا شروع کرده است.

منبع

همه  آقایان دوست دارند بگویند  که  شهید باکری بچه تبریز/اورمیه/میاندواب بوده و اصرار

دارند که  آن شهید عزیز را  از  شهر خودشان معرفی کنند. قضاوت را به  خودتان میسپارم

نام پدر شهید باکری فیض الله و مادرش اقدس  هر دوتا  صادره مراغه بوده که بعدا به

میاندواب  مهاجرت میکنند . . .